Er zijn echter twee verschillende typen van een Duitse herder: de showlijn en de werklijn. In dit artikel zullen we ons concentreren op de showlijn.
De showlijn van de Duitse herder wordt gefokt voor zijn uiterlijk, met de nadruk op een mooie, indrukwekkende verschijning op hondenshows. Showlijnen hebben vaak een stevigere en bredere bouw dan werklijnen. Ze hebben een rechte ruglijn en een aflopende achterkant, wat hen een meer “gehoornde” uitstraling geeft. Hun gezichten zijn over het algemeen minder uitgesproken en hebben minder scherpe trekken dan werklijnen.
Het fokken van Duitse herders voor het uiterlijk begon op grote schaal in de jaren 20 in Duitsland. Fokkers wilden een hond die indruk zou maken op het publiek en die als een statussymbool kon worden beschouwd. De fokkers richtten zich op een imposante verschijning, waardoor de showlijn uiteindelijk ontstond.
Hoewel showlijnen prachtige honden kunnen zijn, hebben ze ook enkele nadelen. Door de aflopende achterhand en de minder prominente gezichtskenmerken kunnen showlijnen gevoeliger zijn voor heup- en elleboogproblemen. Bovendien hebben ze over het algemeen minder energie en werkdrift dan werklijnen, waardoor ze minder geschikt zijn voor taken zoals speurwerk of politiewerk.
Het belangrijkste verschil tussen de showlijn en de werklijn is hun fokdoel. Werklijnen zijn gefokt voor hun werkcapaciteiten, zoals gehoorzaamheid, speuren, en bescherming. Ze hebben een hogere energie en werkdrift dan showlijnen. Aan de andere kant zijn showlijnen gefokt voor hun uiterlijk, waardoor ze indrukwekkend en imposant zijn, maar ze hebben vaak minder werkcapaciteit.
Met het lezen van 1 boek veranderde ik mijn Duitse Herder met gedragsproblemen in een van de meest gehoorzame hond van het park. Ontdek hier welk boek ik het over heb.